Jesper is psychomotorisch therapeut

Verhaal
20-10-2021
Voorlezen
Jesper doet een oefening met stokken in de tuin van Vogellanden

Psychomotorische Therapie (PMT) is belangrijk binnen de revalidatie

Jesper geeft volwassen revalidanten therapie. Hij werkt sinds 7 jaar bij Vogellanden. 

In een beweegoefening ontdekken patiënten wat ze met hun lijf kunnen

PMT is een ervaringsgerichte therapie. Wij laten patiënten tijdens sport- en beweegoefeningen ontdekken wat ze kunnen met hun lichaam. Ze leren om signalen, beweegmogelijkheden en gevoelens te verkennen, herkennen en erkennen. Daarmee komen ze dan tot nieuwe ervaringen en inzichten. En uiteindelijk tot nieuw gedrag. Als ik tijdens een oefening zie dat ‘het kwartje valt’ geeft dat mij veel voldoening.'  

Op weg naar herstel na een heftige periode

'Geen dag is hetzelfde en dat maakt mijn werk erg leuk. Mijn dag start altijd met overleg met collega’s. Ik ben blij met mijn team. Er wordt veel gelachen en we hebben aandacht voor elkaar en leren van elkaar. Ik vind het leuk om in de revalidatie te werken. De mensen zijn op weg naar herstel, vaak na een heftige periode in hun leven. Waarbij ze het vertrouwen in hun lijf soms volledig kwijt zijn. Wij proberen ze het vertrouwen terug te geven. Als het lukt om vanuit ons vak hier een steentje aan bij te dragen, is dat fantastisch.' 

Wat kan ik wél met mijn ‘nieuwe’ lijf
Jesper

Het lichaam vertelt ons veel

'De vakgebieden fysiotherapie, PMT en andere therapieën hebben overlap. We krijgen daar wel eens vragen over. Wij werken allemaal rondom een patiënt en iedereen vult elkaar vanuit eigen deskundigheid aan. Ik geef een voorbeeld. Als een patiënt bij mijn collega van fysiotherapie ‘uitstappen met rechts’ oefent, dan oefenen wij dit tijdens het badmintonnen. In een spontane situatie, in een spel. Wij werken eigenlijk verder vanuit de ervaring die de patiënt in andere therapiesessies op doet. Heeft een patiënt alleen moeite met kracht of is er iets anders aan de hand? Welke emoties ervaart iemand en hoe gaat hij of zij hiermee om? Waar ligt iemands grens en hoe voelt dat? Wat heeft iemand in een bepaalde situatie nodig om verder te komen in zijn of haar proces? Met andere woorden: wat heeft het lichaam ons te vertellen en op welke manier ga je daarmee om.'

Jesper in zwembad van Vogellanden met patient

Ieder in zijn eigen tempo

'Elke patiënt is anders. Het is echt maatwerk. De één heeft een zachte aanpak of veel geduld nodig, de ander juist een flinke zet in de goede richting. En elk herstel is ook anders. Ik heb wel meegemaakt dat een patiënt met een prothese fluitend na 8 weken de therapie uit liep. En ook dat een patiënt er na 8 weken nog nauwelijks op durfde te steunen. Dat is allebei goed! Iedereen heeft zijn eigen tempo en wij kijken steeds wat er werkt om mensen met kleine stapjes in beweging te krijgen. Soms moeten we een oefening makkelijker maken en soms dagen we mensen uit.' 

Doorgaan kan ik wel, leren doseren is lastig

'Kort geleden was er bijvoorbeeld een mevrouw die weinig lichaamssignalen voelde. We gingen een oefening doen met het tillen van pittenzakken. In een minuut tijd moest ze zoveel mogelijk zakken verplaatsen. Ik heb haar behoorlijk uitgedaagd. Daarna liet ik haar stilstaan. Toen vroeg ik wat ze merkte aan haar lijf. Ze merkte veel, vertelde bijvoorbeeld dat haar longen brandden en haar benen slap voelden. Ze moest lang herstellen. Daarna deden we de oefening nog een keer op halve kracht. Toen voelde ze haar lichaam ook, alleen minder heftig. En kwamen we een laagje dieper in haar proces. Uiteindelijk gaf ze zelf aan: ‘Doorgaan kan ik wel maar leren doseren niet. Daarin heb ik mijn lichaamssignalen altijd genegeerd.’ Een mooie ontdekking. Het zaadje was geplant. De volgende keer kijken we weer verder hoe ze omgaat met belasting en belastbaarheid.'

Stap voor stap vooruit

'Van jongs af aan heb ik een passie voor sporten. Ik ben een doener en daarbij ben ik ook graag in contact met mensen. Als psychomotorisch therapeut komt dit voor mij allemaal bij elkaar. Hier mag ik mensen vanuit de beweging verder helpen. Zodat ze stapje voor stapje weer vertrouwen krijgen in hun lichaam en zo goed mogelijk leren omgaan met hun beperking. Ik vind het een prachtig vak!'