Virtual Reality (VR) is een goed hulpmiddel in de zorg
‘Toen mijn fysiotherapeut bij Vogellanden voorstelde om met VR te werken, was ik direct enthousiast. Ik kende vanuit mijn werk als BIM-coördinator de VR techniek al goed. Daar wordt het veel toegepast bij bouwprojecten. Klanten kunnen dan in een virtuele omgeving zien of de ruimte groot of hoog genoeg is en hoe het er uit komt te zien als het ingericht is. Ik snap dus dat je het in de zorg heel goed kunt inzetten als therapie en training.’
Mijn lijf doet niet meer alles wat ik wil
‘Vier maanden geleden kreeg ik een dubbel herseninfarct. Ik werd ‘s morgens wakker en voelde dat het niet goed was. De ambulance kwam en ik lag ruim een week in het ziekenhuis. Ik ben behoorlijk geschrokken. Hierna kwam ik bij Vogellanden terecht om te revalideren. Gelukkig kon ik nog wel een beetje lopen, alleen de coördinatie aan de linkerkant van mijn lijf was niet goed. Ik moest dus een aantal dingen opnieuw leren. Zoals goed lopen met en later zonder rollator. En dingen pakken en grijpen moest ik opnieuw leren. Verder heb ik er hemianopsie aan overgehouden. Dit betekent dat de rechterhelft van mijn gezichtsveld is uitgevallen. Dat is lastig en leert me anders kijken. Ik heb bijna zes weken gerevalideerd op de kliniek.’
Het oefenen met het supermarktspel is heel afwisselend
‘De tweede keer ging het al beter. Maar er waren ook uitdagingen. Ik moest bijvoorbeeld losse kersen pakken. Die pak je tussen duim en wijsvinger. Dat was een te kleine beweging voor mij. De rest van de boodschappen pakken lukte me wel. Het is heel actief oefenen, soms kom je erachter dat het artikel dat je nog nodig hebt aan de andere kant van de koelvitrine ligt. Dan moet je terug. Je oefent spelenderwijs dus meerdere dingen. Hoe je beweegt, hoe je kijkt, het plannen en je creativiteit.‘
Rust nemen is voor mij buiten op een bankje zitten
‘Het geeft me ook inzicht in wat ik wel en niet kan. Ik kwam er bijvoorbeeld tijdens het spel achter dat ik veel minder presteer als ik moe ben. Dus in het echte leven ga ik eerst even rusten voordat ik boodschappen ga doen. Dat rusten ziet er nu trouwens anders uit dan vroeger. Vroeger was rusten voor mij op de bank zitten en tv kijken, maar dat is nu een activiteit. Om tot rust te komen ga ik nu even liggen, buiten op een bankje zitten of naar een podcast luisteren.’
Stap voor stap richting de toekomst
‘Of ik ooit weer kan werken is de vraag. Even achter de laptop lukt al wel maar ik ben snel moe. Ik probeer maar niet te ver vooruit te kijken. Vogellanden helpt me hierbij. Ik leer grenzen te stellen en stap voor stap kleine nieuwe doelen te kiezen. In de toekomst hoop ik dat ik weer auto kan rijden. Dat is met mijn hemianopsie lastig. Ik ga daarom bij Barthimeus een traject doen. Ik vind het vreselijk wat mij is overkomen maar ik kan ook wel blij zijn met waar ik nu sta.’